The Prince, the Bike, the Oil

Hallo Allemaal,
Om de een of andere reden wil waarbenjij.nu niet begrijpen dat ik werkelijk uit Kinshasa vertrokken ben en in Burundi ben aangekomen, want hij blijft hardnekkig volhouden dat ik in Congo ben. Wat onbegrijpelijk is want wat is Burundi een ongelofelijk prachtig! Het is lastig om hier te komen (en duur) maar vind het echt jammer dat jullie niet te zien krijgen hoe ongelofelijk mooi dit land is. Zelfs in Bujumbura wordt je aan alle kanten omringd door natuur in de vorm van bergen en meer.
Ik ben gister met Rose en Michel naar het Franstalige cultuurcentrum geweest. Deze week stond daar in het teken van België met elke dag andere films. Gister twee totaal verschillende films. Een over een fiets project (waarbij ik meteen aan Quirine en haar Duchenne heroes moest denken) waarbij met een ronde door Bujumbura fietste voor het goede doel. (Hoe het precies in elkaar zat weet ik niet precies aangezien ik het cruciale franse woord nog nooit eerder gezien had en ook nu niet zomaar in het woordenboek kan vinden).
De tweede ging over Prins Rwagasore, de Burundese held van de onafhankelijkheid die (net als zijn Congolese counterpart Lumumba) vermoedelijk door de Belgen is vermoord. Rwagasore was een zoon van de toenmalige koning van Burundi en heeft zich sterk gemaakt voor economische en politieke ontwikkeling, onder andere dus in de vorm van de onafhankelijkheid. Helaas heeft hij de onafhankelijkheid nooit mogen meemaken. Daarnaast maakte hij zich ook sterk voor raciale samenwerking en heeft hij, als prominente Tutsi, een Hutu vrouw tot bruid genomen.
Een interessant figuur, maar het klonk mij toch teveel als een verloren gegane droom in de oren. Ik kon het cynische gevoel niet van me afschudden dat het me onwaarschijnlijk lijkt dat hij bij al zijn principes had kunnen blijven en niet de weg zou zijn gegaan van zovele Afrikaanse dictators, als hij niet om zeep was geholpen. Zijn status heeft wat weg van JFK, Rwagasore is zelfs nog jonger (29) gestorven en heeft datzelfde aura van hoop voor de toekomst en vooruitgang. Maar het blijft een rijke (koninklijke) afrikaan, met een Westerse opleiding (Brussel, hoewel hij als ik het gister goed begrepen heb nooit een papiertje heeft mogen ophalen), een machtige Papa, mooie idealen maar een nog mooier Hugo Boss/Armani etc. pak, dat netjes om zijn dikke lijf valt.
Nu ja wat het had kunnen worden zullen we dus nooit weten. Maar het was wel heel interessant om op deze wijze meer van de geschiedenis van het land te leren (heb altijd al een zwak gehad voor geschiedkundige documentaires. Het beeld maakt het gewoon levendiger) al begrijp ik helaas nog steeds niet al het frans. Soms werd er toch te snel of te onduidelijk gesproken en ook de ondertitel van het Kirundi ging soms wat te snel. Maar desondanks heel erg interessant.
Wat ik verder zelf erg leuk vind in Burundi is dat er veel gebruik wordt gemaakt van de fiets! Benzine is duur (daarover later meer) en dus doen de armeren veel met de fiets. Mogelijk in een stad, waar de afstanden een stuk behapbaarder zijn dan in Kinshasa (iemand vertelde gister dat de afstand van de Noord tot Zuid grens daar bijna 100km bedraagt. Nu lijkt mij als Hollandse wat overdreven, maar je weet waar nooit. Het is minstens de afstand Utrecht-Amsterdam en waarschijnlijk dus meer). Maar waar onze fietsen altijd netjes zeggen dat er niet meer dan 25 kilo op de bagage drager mag, heb ik onderweg vanaf het vliegveld een man op een fiets gezien met 6 zakken van minstens 25 kilo met goederen, ik denk rijst of meel. Totaal bizar. Hij had een soort stellage gebouwd om de zakken in de lengte te ondersteunen. Dat soort stellages zijn hier heel gewoon, hoewel ik zo'n enorme last sindsdien niet meer gezien heb.
Maar de benzine hier is dus duur. Niet verwonderlijk aangezien de benzinepompen in handen zijn van een monopolie/kartel dat de prijzen bewust opdrijft. We hebben deze week 3 dagen zonder benzine gezeten (en werden dus door de Cordaid chauffeur heen en weer gereden) omdat door de stijging van de dollar geen benzine meer "geschonken" werd. Ongelofelijk! Dat zouden ze een Nederland eens moeten proberen, naast een volksopstand zouden ze meteen die Hollandse dame van de EU (ben haar naam even kwijt, Nelie Kroes??) op hun dak krijgen! Ach ja: seulement en Afrique denk ik dan. Maar over het algemeen is Burundi een stuk beter georganiseerd (hoewel voor mijn gevoel wel nog net een slagje armer) dan Congo. De collectieve onthouding van benzine is daar een cynisch maar goed voorbeeld van. Maar ook het werk aan de grote markt van Bujumbura, die een paar weken geleden is afgebrand) dat wordt uitgevoerd door de overheid is een goed en positiever voorbeeld.
Op het moment ben ik bezig met het doorwerken (lees ploeteren) van een (frans!) document over PBF (performace based financing of financement basée sur le performance/resultat) wat in Burundi gebruikt wordt om de gezondheidszorg te verbeteren. Volgende week ga ik waarschijnlihk het veld in! Een van de projecten bezoeken in de provincie. Dus voor volgende week vrijdag heb ik waarschijnlijk geen gelegenheid om te schrijven, maar dat overleven jullie vast wel!
Tot gauw! (Het is alweer maart! Nog maar 1 maand en een week te gaan oftwel 5 weken...)
Liefs!