Marriage, Fruit & Fashion

Djambo Everybody!
Djambo is overduidelijk swahili voor hallo (het enige woord dat ik ken, maak je geen zorgen ben niet twee talen tegelijk aan het leren). Heb wel door een toevallig zappen langs de lion king 3 geleerd dat een boel van de woorden en namen daar ook swahili zijn. Simba is bijvoorbeeld swahili voor leeuw en hakunu matata is swahili, voor nou ja hakuna matata: no worries, maak je geen zorgen, etc. Heb de afgelopen week zo nu en dan foto's gemaakt, maar de internet connectie is vandaag echt tergend slecht (Heb meerdere malen iets kapot willen gooien) en het was dus niet mogelijk om ze up te loaden. Ik zal het de volgende keer dat ik op kantoor ben nog eens proberen.
Hier is alles goed. Vorige week zaterdag hebben we stad en land afgezocht naar schoenen. Kinshasa heeft namelijk niet echt een binnenstad zoals wij dat kennen. Er is wel een reusachtig winkelcentrum, maar de kans dat je je portemonnee daar kwijt raakt is zo groot dat Betty en Paul het geen goed idee vonden om met mij daar naar binnen te gaan. Dus hebben we miljoenen kleine boetiekjes bezocht die allemaal echt schrreuwend duur zijn. Begrijp niet dat die mensen ooit wat verkopen, want volgens mij kan geen congolees dat betalen. Heb in geen enkel boetiekje schoenen aangehad die voor minder dan 100 dollar de winkel uit mochten en het enige paar schoenen wat ik echt heel erg mooi vond was zelfs ruim 200 dollar en nee het waren geen gucci's of prada's of wat dan ook. Sterker nog ze zagen er allemaal ook helemaal niet zo duur uit, dus begrijp niet waarom het zo duur was, maar goed. Uiteindelijk in een soort supermarkt à la de franse Super U etc. maar dan iets minder lelijk twee paar schoenen gevonden voor een redelijke prijs.
Het leuke aan de trip voor mij was dat ik een heleboel van kinshasa gezien heb, daarnaast was het prachtig weer en aangezien ik mijn tijd vooral op kantoor doorbreng was rondlopen in het zonnetje ook heerlijk.
Helaas was de dag zo vermoeiend dat ik 's avonds hoofdpijn had en niet naar de bruiloft kon waarvoor ik de schoenen in de eerste plaats zocht. Nu trek ik ze dus maar naar mijn werk aan. Ik was daarvoor toch de enige dame zonder hakken op kantoor, dus dat is ook mooi weer rechtgetrokken ;). Het is namelijk zo dat in Kinshasa eigenlijk niet voor 8 uur 's avonds getrouwd word. In het weekend (en eigenlijk gewoon elke dag van de week) is het verkeer een ramp en doen mensen er soms letterlijk een hele dag over om van de ene naar de andere kant van de stad te komen. Dus trouwen ze pas 's avonds en blijft de helft van de mensen na het feest in de feestzaal slapen, voordat ze 's ochtends weer huiswaards gaan.
Het huwelijk hier in Congo bestaat uit 3 delen. Eerst is er de uitwisseling van wat wij de bruidsschat zouden noemen. In tegenstelling tot het oude Europese gebruik betaalt (betalen) hier (de ouders van) de bruidegom de bruidsschat. Ik denk om aan te tonen dat de aanstaande echtgenoot voor zijn vrouw zal kunnen zorgen, maar dit soort tradities hebben meestal geen glasheldere reden en zeker weten doe ik het dus niet. Die bruidsschat wordt van tevoren onderhandelt door twee familieleden en dan dus formeel gepresenteerd aan de familie van de bruid in een groot feest. Ik ben even kwijt of op die dag de bruid (en haar vrouwelijke familie leden) ook koken voor de familie van de bruidegom of dat dat op een ander moment gebeurd, maar dat is ook nog een belangrijke traditie hier.
Dan heb het burgerlijk huwelijk, precies zoals wij dat ook in Nederland hebben. Echter het is onmogelijk om hier in Congo in het burgerlijk huwelijk te treden als de uitwisseling van de bruidsschat niet heeft plaatsgevonden. Dat moet dus eerst gebeuren voordat het burgerlijk huwelijk plaats kan vinden.
Dan is er nog het kerkelijk huwelijk. Ook zoals wij dat nog wel kennen, maar daaraan vooraf moet het burgerlijk huwelijk en de bruidsschat ceremonie zijn gegaan. De meeste mensen doen de laatste twee op dezelfde dag (eerste de 2e en dan de 3e stap gevolgd door een groot feest), de eerste is een aparte gebeurtenis en kan op elk moment voor het burgerlijk huwelijk plaatsvinden. Het is niet ongewoon dat er maanden (of langer) tussen de overhandiging van de bruidsschat en het huwelijk/de huwelijken zelf zitten. Ik ben dus, ondanks het feit dat ik niet naar het huwelijk geweest ben, wel een boel wijzer geworden over hoe het er hier aan toe gaat, dankzij de geduldige uitleg van Paul en Betty, vooral het uitleggen van het woord bruidsschat was een langdradig verhaal, het hoort in Europa niet echt meer bij het huwelijk en was dus ook niet mijn eerste associatie, tijdens de uitleg.
Daarnaast ben ik vandaag met Betty naar haar couturier geweest. Betty heeft mij een lap stop gegeven (in heftige kleuren die ik zelf nooit uitgekozen zou hebben, maar wel goed passen hier in afrika, fel roze groen en geel met zwart en wit in een soort krullen patroon als het huisje van een slak) om daar een afrikaans costuum van te laten maken. Nu is de mode, zeker in dat soort kleren, hier veel uitbundiger dan mijn smaak. Bijna alle kledingstukken zitten vol met bewerkingen etc. Dat was mij allemaal wat veel en de couturier was uiteindelijk een beetje verbaasd over de soberheid van de kleding die ik koos. Heb verschillende dingen laten samenvoegen, omdat het allemaal wat teveel was anders (ik weet dat dat paradoxaal klinkt, maar ik bedoel het simpele bovenlijfje van de ene jurk plus de mouwen van een ander jasje en de knopen van weer een ander). Het worden uiteindelijk een jasje en een rok. (Mama je mag het jasje, indien je dat zou willen lenen, maar (muwahahaha nu mag ik het eindelijk eens zeggen) het blijft in mijn kast, capice?) Eigenlijk een westerse mantelpakje in afrikaanse stijl. Ik ben heel benieuwd naar het resultaat. En is natuurlijk op maat gemaakt. Heel erg gaaf!
Verder gaat het hier gewoon zijn gangetje, telkens als ik ergens een onbekende fruitsoort zie vraag aan Betty en Paul wat het is en meestal kopen we dan een beetje zodat ik het kan proeven, zo heb ik een soort harige balletjes ontdekt, die volgens mij familie zijn van de lychee's. Ze hebben precies dezelfde vorm en vanbinnen vind je ongeveer hetzelfde als aan de binnenkant van een lychee, een wit bolletje met een pit in het midden. Allees de buitenkant is groen/geel/rood en heeft een soort haren als zee-egel stekels alleen doen ze dan geen pijn en zijn ze buigzaam. De smaak is zoeter en minder "bloemig" dan van lychees, maar ze zijn erg lekker. En vandaag heb ik een soort kruising tussen citroenen (ze zijn ook zuur) en mango's gegeten. Ze hebben een zuurzoete smaak en zijn qua structuur eigenlijk een mango. Draderig met een pit in het midden. Heb ook voor het eerst guave gegeten, een beetje weezoetig, maar zeker niet verkeerd. Ben als fruitliefhebber heel enthousiast over al die nieuwe, onbekende heerlijkheden, absoluut 1 van de kleine genietingen hier!
Geloof dat het weer tijd is om er een eind aan te breien. Als ik wat vergeten ben dan horen jullie het volgende week wel. Nog 2 weken Kinshasa en dan verhuis ik naar de andere kant van het meer Tanganyika.
Tot snel en heel veel liefs!