VIH/SIDA

Hallo allemaal!
Ik hoop dat het goed gaat met jullie allen? Ik ben hier intussen halverwege mijn verblijf in Congo. Het blijkt dat dit deel van Congo in de maanden januari/februari een klein respijt krijgt van alle regen, er valt zo nu en dan zeker regen, maar het echte zware regenseizoen moet nog beginnen. Het nadeel is dat het ondanks de afwezigheid van regen wel vaak erg warm is, warmer dan in het droogte seizoen en er dus weinig regen valt om de boel een beetje af te koelen. Nu heeft het toevallig vannacht de hele nacht geregend, dus vandaag is het lekker fris.
Verder ben ik nu ook verdiept in mijn werkzaamheden voor Cordaid. Cordaid Kinshasa heeft in Juli van vorig jaar een (enorme) deal gesloten met the Global Fund (Wereld Fonds???) voor een project over HIV/AIDS. Cordaid was al betrokken bij dit project, maar was alleen verantwoordelijk voor de gemeenschappelijke aspecten van de zorg omtrent HIV/AIDS, zoals het verzorgen van sexuele voorlichting voor jongeren, het veranderen van het algemene beeld dat HIV/AIDS een zonde (in de kerkelijke zin) is en niet een ziekte, het verzorgen van de beschikbaarheid van psychosociale hulp voor mensen met HIV/AIDS en hun omgeving, financiele en sociale ondersteuning voor AIDS-wezen etc.
Die sociale werkzaamheden hebben ze sinds 2010 uitgevoerd, fase 1 van het project. Nu heeft de "partner" die de clinische zorg voor zijn rekening nam, aangekondigd dat zij deze taken niet meer op zich zullen nemen voor de tweede fase. Taken die nu door Cordaid en de derde partner die bij dit project betrokken was over moeten gaan nemen. Dat betekent een heleboel meer geld (een slordige 60 miljoen in de komende drie jaar) maar ook een boel verantwoordelijkheden en een enorme groei van het project.
Wat heb ik daar nou mee te maken?? Ik heb de (twijfelachtige) eer toebedeeld gekregen om voor het hoofdkantoor in Den Haag (aka Papa en cornuiten) het rapport over de werkzaamheden van alle projecten (niet alleen het HIV/AIDS project maar ook nog verscheidene veel kleinere projecten) te schrijven. Nu neemt het HIV/AIDS verslag verre weg de meeste tijd in (de instructies vanuit Den Haag waren erg subtiel: Hoe meer geld ermee gemoeid gaat, hoe langer het rapport) dus vandaar dat ik jullie daar even het meest over meedeel. Die eer is mij toegevallen omdat ik de enige anglofoon in dit kantoor ben, er spreken wel wat mensen engels, maar hun engels is net zo goed als mijn frans, je kan er een korte brief mee schrijven, maar een heel rapport, ho maar! Dus probeer ik manhaftig ondanks alle bomen het bos te blijven zien, wat met dit project niet eenvoudig is.
Wat wel erg interessant is aan dit project is dat het nieuwe waarheden aan het licht brengt, of in ieder geval voor mij nieuw. In een land als Congo, waar HIV/AIDS als een serieus probleem wordt gezien is het besmettingspercentage (nog relatief iig zo vond ik in eerste instantie) laag, zon 4.3% van de bevolking is besmet met HIV/AIDS, nu zijn dat in een land als Congo met meer dan 70 miljoen inwoners wel ruim 1.2 miljoen mensen. Eerst dacht ik 4.3% is eigenlijk niet veel. Maar als je bedenkt dat 4.3% van de bevolking een snelle en zekere dood zal sterven (zeker gezien de staat van de gezondheidszorg hier) dan zijn dat toch opeens een heleboel mensen. Daarnaast heeft Congo ook nog 1 miljoen AIDS-wezen, dat zijn al 2 miljoen mensen die zorg van de staat nodig hebben, hoewel beide categoriën voor een deel zullen overlappen.
Schokkender nog vind ik het feit dat de cijfers voor preventie zo slecht zijn. 40% van alle bloeddonaties (HIV/AIDS is bijzonder besmettelijk via boed: besmet bloed gedoneerd krijgen = ziek worden) worden niet gecontroleerd op de aanwezigheid van AIDS. Daarnaast blijkt dat maar 15% van allle ondervraagden tussen 15-49 die meerdere sex partners heeft gehad in het afgelopen jaar een condoom gebruikt te hebben bij de laatste sexuele interactie. Niet gek als je bedenkt dat maar 15% van de jongeren weet hoe je jezelf beschermt tegen sexuele overdraagbaarheid van AIDS. En ook de preventie voor overdragt van moeder op kind laat te wensen over.
Het drukt mij in ieder geval met de neus op de feiten en laat me een kant van Congo zien, die maar weinig toeristen te zien zouden krijgen. Ik had wel gehoord dat mensen de kennis misten over SOA's en dergelijke, maar het is toch anders om de cijfers zo zwart op wit te zien staan. En het lijkt me nog weer anders om het echt uit mond van mensen te horen, maar dat zal waarschijnlijk niet gaan gebeuren.
Verder was ik ook wel geschokt door een opmerking van Paul die vertelde dat 60% van de volwassen bevolking in Congo officieel gezien werkloos is. En dat is al een verbetering van enkele jaren geleden toen de werkloosheid nog rond 80% lag. Het zet de mensen die op straat hun waren verkopen, de man die elke week de schoenen van Paul komt poetsen en de tiener jongens die elke week de auto komen wassen toch in een ander dag licht. Natuurlijk doen die mensen dat niet omdat het hun droombaan is, dat had ik allaang begrepen, maar dat er zo ontzettend weinig werk is, dat blijft lastig te bevatten voor iemand die uit een lang komt waar er haast al paniek uitbreekt als de werkloosheid boven de 10% ligt. Ter vergelijking, de grote depressie (jaren '30), die het aller zwaarst gevoeld werd in Duitsland had daar tot gevoel dat ongeveer een derde van de beroepsbevolking werkloos was. En dan te denken dat hier, al jaren ruim het dubbele van dat aantal werkloos is! Haast niet te bevatten.
Verder gaat het hier goed. Ben helemaal gewend. Heb gister heerlijk even vijf minuten pauze genomen om in de tuin van het kantoor (foto's op Judit's verzoek volgen later, het regent nu) in de hete middagzon gestaan. Heerlijk! Verder ben ik vooral aan ht genieten van al het voor mij onbekende eten. Heb inderdaad de FouFou, de combinatie van maniokmeel met een ander soort meel of dat nou mais of rijst of tarwe is, leren eten. Gaat niet mijn favoriete eten worden, maar vind het intussen best lekker. Heb Paul gister hartelijk laten lachen door naar een boom met vrucht te wijzen en te vragen wat het was. Het bleek papaja te zijn. Kan me niet herinneren dat ik dat ooit gegeten heb, dus dat staat voor vanavond als toetje op t menu. Wel al een boel andere tropische vruchten gegeten, naast de bekende ananas en mango ook een kleine ronde vrucht met een donkerrode schil waarvan ik de naam alsmaar vergeet, maar wel heel erg lekker vind.
Daarnaast ben ik morgen uitgenodigd voor een bruiloft. Toen ik aan het inpakken was heb ik nog zitten twijfelen of ik niet een mooie jurk en een paar hakken mee zou nemen, maar kon me niet voorstellen dat ik die nodig zou hebben. Zoals blijkt had ik dat helemaal verkeerd gezien. Gelukkig kan ik een jurk van Betty lenen, maar helaas door mijn onredelijk grote Hollandse voeten zal ik vandaag in de lunchpauze even op zoek moeten naar een acceptabel paar schoenen, want schoenen anderhalve maat te klein is alles behalve prettig.
Goed ik ben alweer veel te lang aan het babbelen (en voordat ik begon dacht ik dat ik niets te vertellen had kan je nagaan) dus ik ga er een eind aan breien.
Tot de volgende keer.
Heel erg veel liefs!
Naomi
ps. Degene die de titel raad krijgt 5 euro (papa jij mag niet meedoen)